Opracowanie prac na zamku

Opracowanie podsumowujące badania archeologiczno-architektoniczne prowadzone w latach 2008-2009 na zamku w Grudziądzu przez Instytut UMK w Toruniu zostało złożone w Urzędzie Miejskim. Podczas prac odsłonięto m. in. piwnice i część dziedzińca obiektu, fragmenty naczyń z epoki brązu, a także potwierdzono istnienie osadnictwa wczesnośredniowiecznego.

Zakres działań obejmował obszar o łącznej powierzchni ok. 4900 m2, gdzie założono 18 wykopów o charakterze sondażowym i szeroko płaszczyznowym liczących 500 m2. Odgruzowanie zamku odbyło się natomiast na 400 m2 terenu.

Kierownikiem badań archeologiczno – architektonicznych był dr hab. Marcin Wiewióra. W badaniach uczestniczył również pracownik Instytutu Archeologii, Zakładu Archeologii Architektury UMK w Toruniu – mgr Wojciech Miłek, pracownik Badań Ratowniczych – mgr Tomasz Górzyński oraz doktoranci – mgr Maciej Majewski, Witold Łuszczak, Agata Momot, Katarzyna Molga i archeolog – Jarosław Kozłowski.

Podczas prowadzonych działań odsłonięto relikty zamku krzyżackiego: piwnice skrzydła południowego, zachowane fragmentarycznie zabudowania wschodniej części dziedzińca zamkowego oraz kanał deszczowy odprowadzający wodę, zlokalizowany w północnej części zabudowy. Dzięki badaniom udało się jednoznacznie poświadczyć fakt istnienia osadnictwa wczesnośredniowiecznego, datowanego na okres od VII do połowy XIII w., poprzedzającego budowę zamku przez Krzyżaków w II połowie XIII w. Prace potwierdziły również hipotezę, iż nie istniało w pierwotnym planie zamku masywne skrzydło wschodnie, ponieważ  kamienno-ceglany mur kończył się w odległości 15 m na północny-wschód od południowo-wschodniego narożnika zamku. Nie zachowały się żadne pozostałości po narożniku północno-wschodnim skrzydła, które zostało w tym miejscu całkowicie rozebrane. Ponadto, nie przetrwały ślady wałów drewniano- ziemnych zniszczone prawdopodobnie podczas prac przygotowawczych i budowy masywnych murów obiektu. Odnaleziono natomiast fragmenty naczyń glinianych datowanych na okres od VII do połowy XII stulecia, kości zwierzęce oraz inne ślady związane z funkcjonującą tu osadą, w tym również relikty zabudowy z paleniskami. Zachowane pozostałości chaty z połowy XI w. znajdują się w narożniku  południowo-wschodnim zamku i po środku pomieszczeń piwnic części południowej.

Warto dodać, że wprzebadanych warstwach odkryto kilkaset fragmentów przedmiotów ceramicznych pochodzących z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza oraz część czaszki umieszczoną w naczyniu, co może świadczyć o rytualnym bądź sakralnym charakterze obiektu.

Biuro Prezydenta