Wystawa „Jerzy Świątkowski. Malarstwo, rysunek, grafika”

9 października, w Gmachu Głównym grudziądzkiego Muzeum, odbędzie się wernisaż wystawy dzieł Jerzego Świątkowskiego. Start godzina 18:00.

Jerzy Świątkowski jest jednym z głównych przedstawicieli polskiego neoekspresjonizmu, nurtu którego początków można upatrywać w późnych latach 60. XX wieku, a którego pełen rozkwit nastąpił w latach 80. ubiegłego stulecia. Neoekspresjonizm powstał w opozycji do popularnego wówczas konceptualizmu, minimalizmu i abstrakcji geometrycznej, jako swoista emanacja indywidualnego doświadczania rzeczywistości. Agresywne, nasycone kolory, „rzucone” na płótno w pozornie niedbały sposób, wyrażać miały uczucia, a nade wszystko krytyczny ogląd i osobiste widzenie świata, ilustrując raczej spontaniczne emocje niż konkretne idee. Twórczość Świątkowskiego, bezkompromisowa i niekiedy sarkastyczna, operująca śmiałymi środkami twórczego wyrazu, jest rodzajem plastycznego komentarza, malarskim głosem sprzeciwu, stanowiącym znakomity przykład sztuki sugestywnej, przyjmującej znamiona barwnej metafory, która niesie wartości poznawcze o nas samych i o współczesnym świecie. To malarstwo wyrosłe z doświadczeń Nowej Ekspresji, wynikające z buntu i głębokiej refleksji, krytyczne, choć poetyckie i liryczne, które w równym stopniu zachwyca, co mierzi, prowokując do myślenia i współodczuwania. Na wystawie w grudziądzkim Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi eksponujemy ponad pięćdziesiąt prac artysty, obrazujących jego stosunek do codzienności i wydarzeń politycznych, wykonanych przy użyciu różnych technik i środków plastycznego wyrazu, bowiem zaprezentowane obrazy olejne, rysunki, pastele i grafiki to tylko część tego bogatego dorobku. Jerzy Świątkowski podkreśla zawsze swoją artystyczną niezależność i autonomiczność względem mechanizmów rynkowych, ocenianych przez niego nader krytycznie, traktując samą sztukę i proces twórczy jako przestrzeń rozrachunku i surowej oceny. O swojej twórczości mówi:

– Tematy biorę z ulicy. Maluję żebraków, kloszardów i zakręconych poetów na budowie jako sól w oku tępych nuworyszów. Moje obrazy to papier lakmusowy na niesprawiedliwe lata, w których przyszło nam żyć – mówi o swoich pracach artysta.         

Jerzy Świątkowski – malarz, grafik, poeta, publicysta – urodził się w 1942 r. w Grudziądzu, lecz życiem i twórczością związany jest z Warszawą. Od 1973 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, należy do Związku Twórczego Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a od 1998 roku do Akademie Internationale de Lutece w Paryżu. Swoje prace pokazywał na ponad 50 wystawach indywidualnych (m.in. Niemcy, Szwecja). Brał udział w ponad 100 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, m. in. w cyklu buntowniczych wystaw pt. „Koniec Wieku – Sztuka w biedzie” organizowanych w latach 80. i 90. XX w. przez Ruch Artystyczny „Świat”. Uczestnik Artbarbakan`98.

Za swą twórczość wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Otrzymał m.in. Nagrodę Malarską im. Leopolda Buczkowskiego za rok 1998, przyznawaną przez Zarząd Głównego Związku Twórczego Pisarzy Polskich, II nagrodę Warszawskiej Jesieni Plastyki w 1993 r., I nagrodę KPTK Grudziądz 1971 r., dwa złote medale na Międzynarodowych Targach Poznańskich –  w 1979 r. oraz w 1984 r.
Prace artysty znajdują się w zbiorach: Biblioteki Narodowej w Warszawie, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Biura Wystaw Artystycznych w Warszawie, M/S Powstaniec Warszawski, Pracowni Sztuk Plastycznych w Warszawie, Związku Polskich Artystów Plastyków w Warszawie oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i niemal we wszystkich krajach świata.

Wystawa czynna w okresie 10 października – 27 grudnia 2020 r.

Muzeum im. ks. dr. W. Łęgi