Park, dawne koszary i uczniowie

Na przełomie XIX i XX wieku pruska armia postawiła tu swoje koszary. Po wojnie przejęło je polskie wojsko, ale historia tego miejsca zmieniła ton dopiero w 1929 roku, kiedy to bezdomni robotnicy zaczęli siłą zajmować puste budynki.

Bez pracy, bez dachu nad głową, zostali z tym, co mieli. I przenieśli się do opuszczonych koszar wierząc, że w tych murach znajdą schronienie. Powstało coś więcej niż tymczasowe lokum. Powstała „Madera” – dzielnica przetrwania. Nazwa zrodziła się z ironii. Bo nie było tu palm ani słońca. Była wyłącznie bieda. Dziś po Maderze nie ma śladu. Budynki rozebrano w latach 50. Zostały tylko wspomnienia i opowieści.

Po dawnych koszarach i robotniczym miasteczku przyszła nowa epoka. Etapami, bez pośpiechu, rosło nowe osiedle – Kawalerii Polskiej. Dla tych, którzy chcieli po prostu mieszkać – spokojnie a jednocześnie blisko centrum. Nad wszystkim czuwają dumne drzewa.

Park Miejskiego im. Piotra Janowskiego jest starszy niż osiedle. Starszy niż koszary. Jego początki sięgają 1865 roku. Wtedy ktoś wpadł na pomysł, by uporządkować las miejski i stworzyć ogród w stylu angielskim. Zachowano naturalny układ terenu i drzewa. Dodano alejki, korty tenisowe, ogród różany.

Potem przyszła wojna. I kolejna. Park ucierpiał – tak jak całe miasto. Ale przetrwał. Odbudowywany po każdej katastrofie, wracał do życia. Dziś wciąż przyciąga. Latem pachnie różami. Jesienią szeleści złotem. Zimą zamienia się w lodowisko – dzieci suną po lodzie jak po białym papierze, zostawiając za sobą ślady.

Przy ulicy Hoffmanna stoi budynek inny niż wszystkie – kiedyś mieściło się tu Niemieckie Gimnazjum Koedukacyjne im. Goethego. Dziś to Zespół Szkół Technicznych – jedyna szkoła w mieście zaprojektowana w stylu Bauhausu.

To architektura, która nie krzyczy. Mówi jasno: forma ma służyć funkcji. I rzeczywiście – budynek służy. Edukuje. Uczy zawodu, ale i odpowiedzialności.

Szkoła jest jak symbol tej dzielnicy – konkretna, solidna, bez zbędnych ozdobników. A jednocześnie otwarta na to, co nowe.

Osiedle Kawalerii Polskiej to miejsce, które oddycha spokojnie. Nie trzeba tu szukać sensacji. Wystarczy przyjść rano do parku, usiąść przy stadionie żużlowym, posłuchać gwaru uczniów idących do szkoły. To miejsce, gdzie codzienność ma swój rytm.

Więcej informacji o dzielnicowym podziale Grudziądza można znaleźć tutaj. 

 

Urząd Miejski w Grudziądzu